"Mbah sanjange sing gadhah pabrik apel teng amerika pejah?".
"Trus opo'o? Wong nang kene sing duwe, sing ngurus apel, pelem, duren sampek pari...matek bolak balek gak popo, isih iso impor jare..".
"Sanes niku...Niki hape sing gambare apel, trus sing layare saged didudul..".
"Ah mbuh wong hapeku isih sing pencetan biasa, sing penting lancar, nek kate dihubungi gampang".
"Hu... ketinggalan jaman, lho niki kulo mawon nggeh gadhah masiyo mek gawean cino".
"Ndi ndelok'i...huh hape kok mambu trasi ngene..".
"Wo niki wau kulo mari mangan kaleh sambel trasi".
"Mangkane to nggae opo ae iku ojok polahe iso tuku thok tapi kudu mathuk".
"Niki pun mathuk, teng pundi mawon saged onlen, dados ngertos nembe nopo nembe teng pundi, nyambung pun karepe".
"Onlen iku yo nek arek sekolah karo pelajarane, tani karo tandurane, pegawe karo garapane, de pe er karo undang2e, presiden karo negorone. Nek ko'en ngono iku, pancen iso nyidhekno sing adoh, tapi ngadohno sing cidhek".
"Njenengan niku mesti maido terus, niki lak bagiane silaturohmi?".
"Yo tapi ko'en nek asik dhewe uthak uthik ngono, endi rohmine endi rohime?".
"Ah njenengan nggeh podho mawon, pun mboten onlen, kaleh tonggo sebelah mawon arang2 srawung".
"Wis kono ojok ngroweng ae, tak mberesi garapanku sik, ko'en aduso. Ngko awan katene onlen nang mesjid".
"Sip, tapi kok teng mesjid?".
"Iki lak jumat, ngko sholat jumat onlen ambek Sing Moho onlen".
Tidak ada komentar:
Posting Komentar