Jumat, 30 September 2011

Tanpo roso lan krenteg

[sing mathuk]
"Mas tulung rambutku ditoto sing apik yo".

"Nggeh, pun dangu mboten tindak mriki".

"Biasa ae jenenge wong onok perlune".

"Niki kulo sisir nggeh?"

"Yo wis sak enakmu".

"Pun mantun, niki pun temoto".

"Lho gak dipotong?"

"Lha ngendikane ditoto mawon?"

"Yok opo sampeyan iki ditoto iku yo diatur, nek perlu dipotong yo dipotong, mbok coba ditafsir sing mathuk".

[usul terus]
"Wis saiki tulung dipotong tapi ojo kakehan".

"Niki jane sekecone dikramas riyin".

"Yo wis kramasono".

"Tapi teng mriki mboten enten ngge kramase, potong langsung mawon nggeh?"

"Halah...yo wis langsung ae, ojok usul terus tapi gak digarap".

[gak mbejaji]
"Niki kersane dos pundi?"

"Sing pinggir ditipisi, sing ndhukur ojok akeh2, sing mburi kurangi ae".

"Mangke njenengan potongane kados intele angkatan?"

"Intel kok potongan? Intel iku yo keahlian gak mung cuma jenenge thok medeni tapi garapane gak mbejaji".

[roso lan krenteg]
"Mpun rampung niki, monggo dipirsani riyin".

"Wada...kok malah pinggire dientekno, ndhuwure gak diapak2no?"

"Kulo niki pun puluan taun motong, kok protes?"

"Sampeyan iku masiyo wis suwe tur ahli nek hasile gak cucuk yok opo?"

"Nggeh mboten2 nopo2 pokok'e kulo pun nglakoni manut keahlian kulo".

"Hu ahli tapi kok tanpo roso lan krenteg...untung ae gak dadi intel".

Tidak ada komentar:

Posting Komentar